Кога се приготвува бифтек, најважни се две работи: одлежување, односно зреење на месото и времето на печење. Постојат две различни мислења во врска со зреењето на ова месо. Според едното, најдобра маринада е онаа подготвена од масло и сенф.
Другиот начин на зреење е со херметичко затворање на месото во кесичка и потопување во вода која врие. Во вакуумот, месото започнува да ги пушта своите сокови и станува многу меко. Се чува 10 дена во фрижидер, на 4–6 степени. Дури потоа е подготвено за печење.
Пред печење, месото треба добро да се исцеди. Мора многу да се внимава и на самото печење. Може да биде многу крваво, средно крваво или добро печено. Колку повеќе се пече, толку повеќе губи на сочност и мекост.
Една негова варијанта е и добро познатиот сиров бифтек или карпачо. Еден начин на негово приготвување е месото да се исече на многу тенки парчиња, се реди на чинија и се зачинува со сол, бибер, маринада од маслиново масло, лимон и копар. Одозгора може да се нароси со ливчиња босилек или тартуф.
Друга позната варијанта е татар бифтекот. Во овој случај, месото се сечка на ситни коцки и потоа се прелива со микс од жолчка од јајце и сенф, сол и бибер. По желба се додаваат магдонос, маслиново масло, табаско, сок од лимон или коњак. Сѐ добро се меша и потоа се сервира со црн леб или тост. ●
Бифтекот се сече на дебелина од 1 – 2 цм. Од месото се вади мрснотијата а се препорачува бифтекот претходно да отстои некое време во масло за да омекне. Се пече на јако загреана скара од 3 до 6 мин. Кога ќе се испече едната страна се врти на другата. Бифтекот се спрема според желбите: крваво,полукрваво или скроз печен. Ако под притисок на прстите е многу меко тогаш во внатречноста е уште сирово, Ако под притисок на прстите е нешто поцврсто тогаш е полупечено,и ако е цврсто значи да е потполно печено.